Kremacja, będąca alternatywą dla tradycyjnego pochówku, wzbudza odmienne reakcje w różnych religiach, z których każda ma swoje własne zasady i interpretacje związane z tą praktyką. W zależności od światopoglądu oraz wartości wyznawanych w danej kulturze, kremacja może być odbierana jako naturalny proces rozstania lub jako praktyka niedopuszczalna. Warto zrozumieć, jakie miejsce zajmuje kremacja w poszczególnych religiach i z czego wynikają jej akceptacja lub odrzucenie.
Chrześcijaństwo W chrześcijaństwie podejście do kremacji jest zróżnicowane, choć w ciągu ostatnich dziesięcioleci zmienia się na bardziej liberalne. Tradycyjnie Kościół katolicki preferuje pochówek ciała w całości, co ma wyrażać wiarę w zmartwychwstanie. Jednak od czasów Soboru Watykańskiego II kremacja jest dozwolona, pod warunkiem, że nie wynika z motywów sprzecznych z wiarą, np. negacji zmartwychwstania ciał. Kremację akceptuje również Kościół protestancki, który kładzie nacisk na indywidualne przeżycia i swobodę wyboru. W chrześcijaństwie wschodnim (prawosławie) kremacja jest rzadko praktykowana i generalnie nie jest uznawana, ze względu na szacunek do ciała jako świątyni Ducha Świętego.
Islam Islam wyraźnie zakazuje kremacji i nakazuje pochowanie ciała w ziemi w całości. W islamie ciało zmarłego jest uznawane za święte i należy je traktować z najwyższym szacunkiem. Tradycyjne podejście wyraża się w szybkim pochówku ciała po śmierci, bez zbędnych opóźnień i zabiegów. W islamie wierzy się, że ciało, nawet po śmierci, doświadcza pewnych doznań, dlatego kremacja jest uważana za działanie naruszające godność człowieka i sprzeczne z tradycyjną nauką Koranu. Islam, jako religia restrykcyjna w zakresie rytuałów pogrzebowych, nie uznaje kremacji, co czyni tę praktykę niemal nieobecną w krajach islamskich.
Buddyzm W buddyzmie kremacja jest szeroko akceptowana i uznawana za część naturalnego procesu cyklu życia i śmierci. Dla buddystów ważne jest nie tyle zachowanie ciała, co uwolnienie się od przywiązania do niego. W kulturach buddyjskich kremacja jest powszechna i uważana za właściwy sposób zakończenia ziemskiej wędrówki. Buddyści wierzą, że ciało jest jedynie powłoką, która po śmierci nie ma już znaczenia, dlatego jego spalenie stanowi wyraz oderwania od materialności. Praktyka kremacji jest szczególnie rozpowszechniona w krajach, gdzie buddyzm stanowi dominującą religię, takich jak Tajlandia, Sri Lanka czy Japonia.
Hinduizm Hinduizm jest jedną z religii, które zdecydowanie preferują kremację, uznając ją za istotny rytuał przejścia. Spalenie ciała jest w hinduizmie symbolem uwolnienia duszy i jej przejścia do następnego wcielenia. Tradycja ta wynika z wierzeń związanych z cyklem reinkarnacji – kremacja uwalnia duszę z fizycznego ciała, co pozwala jej kontynuować podróż w kole samsary. Dla hinduistów szczególnym miejscem kremacji jest rzeka Ganges, a sam rytuał stanowi jedną z najważniejszych ceremonii w życiu duchowym Hindusa. Stąd też kremacja ma głęboki wymiar duchowy i rytualny, pozwalający na zakończenie ziemskiego życia w zgodzie z kosmicznym porządkiem.
Judaizm Tradycyjny judaizm jest przeciwny kremacji, preferując pochówek w ziemi, który symbolizuje oddanie ciała naturze. Zgodnie z żydowskim nauczaniem ciało jest darem od Boga, który ma być z szacunkiem złożony w ziemi, tak jak głosi Tora – „z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”. Kremacja jest więc postrzegana jako działanie niezgodne z nakazem naturalnego procesu rozkładu. W praktyce jednak część współczesnych Żydów (zwłaszcza z nurtów reformowanych) dopuszcza kremację, jednak wciąż pozostaje to temat kontrowersyjny i zależny od osobistych poglądów na temat tradycji oraz wiary.
Kremacja, choć akceptowana lub wręcz preferowana w niektórych religiach, pozostaje tematem złożonym i wrażliwym. W religiach, takich jak hinduizm i buddyzm, jest postrzegana jako naturalny element rytuałów przejścia i duchowego uwolnienia. Natomiast religie monoteistyczne, takie jak islam i judaizm, zwykle skłaniają się ku pochówkowi w ziemi, akcentując wartość ciała i znaczenie naturalnego rozkładu. Dla chrześcijaństwa kwestia kremacji jest bardziej elastyczna, zależna od nurtu wyznaniowego oraz osobistych przekonań wierzących.